علی نصرتی با اشاره به اهمیت جوان‌گرایی در کابینه دولت چهاردهم، اظهار کرد: بحث جوان‌گرایی لزوما به این معنا نیست که جوانانی که عمدتا کم‌تجربه هستند را در مقام وزارت منصوب کنیم. دولت در مناصب و وزارت‌های مختلف پست‌های مهمی دارد که شاید اهمیت‌شان در مجموع بیشتر از مقام وزارت باشد.
وی افزود: از نظر من جوان‌گرایی را نباید فقط در وزارت ببینیم. می‌توان جوانان را در مناصب معاونت‌های وزارت‌ها منصوب یا در استان‌های مختلف از تجربه آنان استفاده کرد، خصوصا که در استان‌ها مسئولیت‌های مختلفی داریم که از هم‌اکنون می‌شود جوانانی که توانمندی دارند در این مسئولیت‌ها قرار گیرند.
مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی مشهد اضافه کرد: در دولت شهید رئیسی، با وجود آقای بذرپاش و زارع‌پور، میانگین سن کابینه پایین‌تر از دولت‌های قبلی بود و این اتفاق مبارکی است.
نصرتی افزود: حضور جوانان و بانوان در حوزه سیاست‌گذاری می‌تواند اتفاقات خوبی رقم زند، اما اینکه بخواهیم زنان و جوانان را به هر قیمتی و حتی با وجود عدم دارا بودن صلاحیت‌های لازم در مناصب سیاست‌گذاری و مدیریتی منصوب کنیم، روش درستی نیست، چراکه یک ظرفیت موجود در کشور را از بین می‌بریم تا فردی دیگر را به جای آن قرار دهیم.
وی با تاکید بر لزوم استفاده از افراد بر اساس توانمندی آنان، گفت: اما متقابلا اگر در جایی فردی شایسته که جوان یا خانم است را صرفا به علت جنسیت یا جوان بودن در مناصب مورد نیاز قرار ندهیم، کاملا اشتباه است. متاسفانه در برخی از مناصب خانم‌ها شایسته‌ترین فرد برای مسئولیت هستند، اما کنار گذاشته می‌شوند. به طور مثال در دولت‌های قبل یک بار خانم دکتر وحیددستجردی به عنوان وزیر بهداشت منصوب شد و در آن زمان جزو چند نفر برتری بود که در دولت حضور داشت.
مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه استفاده از جوانان مزیت‌ها و معایبی دارد، عنوان کرد: مزیت‌های استفاده از جوانان بیشتر از معایب آن است. جوانان به خاطر روحیه ریسک‌پذیری، می‌توانند تصمیماتی بگیرند که بروکراسی را کم کند. خصوصا که وقتی از حضور جوانان در دولت صحبت می‌کنیم، منظور جوان ۲۰ ساله نیست، فرد با رده سنی ۳۰ تا ۴۵ سال مدنظر است و طبیعتا فرد در این سن به درجه‌ای از پختگی رسیده است.