باقر صدیقی ارتقاء این بخش به شهرستان را یکی از مطالبات چندین ساله و بر زمین مانده مردم منطقه دانست و افزود: بخش سرولایت با مرکز شهرستان و همچنین مرکز استان فاصله قابل توجهی دارد.
وی با بیان اینکه بخش سرولایت با مرکزیت شهر چکنه ۹۵ کیلومتر با مرکز شهرستان نیشابور و ۱۱۵ کیلومتر با مرکز استان فاصله دارد، اظهار کرد: سرولایت به عنوان منطقه‌ای دور افتاده نیازمند توجه ویژه‌ای به ارتقاء دارد.
بخشدار سرولایت با اشاره به اینکه اگر به پیشینه سرولایت برگردیم این منطقه بزرگ‌ترین بخش منطقه‌ای با ۱۳۰ پارچه آبادی بوده است، بیان کرد: گرچه مناطق هم‌جوار از این بخش ارتقاء پیدا کرده‌اند ولی خود سرولایت که اکنون ۴۰ پارچه آبادی بیشتر برایش باقی نمانده هنوز ارتقاء نیافته است.
وی با بیان اینکه بخش سرولایت موجب ارتقاء شهرستان‌هایی مانند فیروزه، خوشاب و حتی قوچان شده و خودش هنوز در حد بخش باقی مانده است، اذعان کرد: سرولایت به عنوان کریدور ارتباطی جاده آسیای میانه مطرح است.
صدیقی گفت: استعدادها و پتانسیل‌های فراوان جاده‌ای، گردشگری، صنعت، معدن، وسعت، کشاورزی، دامی و به ویژه به لحاظ قدمت فرهنگی که منطقه دارد از نقاط برجسته و مستعد سرولایت است.
وی اظهار کرد: چون توزیع اعتبارات به شرایط جغرافیایی و سیاسی و وضعیت خاص منطقه بر می‌گردد، اگر قرار باشد سرولایت با این وسعت، توانمندی و پتانسیل به عنوان یک بخش باقی بماند و اعتبارات را به صورت قطره چکانی تخصیص دهند چه بهتر که توسعه، پیشرفت و آبادانی منطقه به سمتی برود که خودش مستقل شده و ارتقاء یابد.
بخشدار سرولایت با انتقاد از اینکه تاکنون بخش سرولایت از اعتبارات ملی سهم خوبی نداشته است، افزود: گرچه جاده بام-چکنه به عنوان یکی از پروژه‌های مهم ملی معرفی شده اما بیش از یک دهه رها شده است.
وی گفت: پروژه ملی جاده بام- چکنه با ۳۹ کیلومتر تاکنون ۱۶ کیلومتر آن به صورت اسفالت و لایه‌بندی رها شده و در حال از بین رفتن است، ضمن اینکه زیرساخت باقی مسیر هم رها شده است.
صدیقی با اعلام اینکه گرچه سال‌هاست این جاده تحت عنوان پروژه ملی مطرح شده اما هیچ اعتباری به آن تخصیص پیدا نمی‌کند، بیان کرد: جاده بام-چکنه برای کوتاه‌سازی مسیر تردد به خصوص ترانزیت‌هایی که در جاده آسیای میانه رفت و آمد دارند از اهمیت بسیاری برخوردار است.