دکتر محمود پناهی در خصوص پیدایش آنتیبیوتیکها اظهار کرد: پیدایش آنتیبیوتیکها موجب یک انقلاب در علم پزشکی شد و مرگومیر به شدت کاهش پیدا کرد. طبق اظهارات شاهدان عینی، بیشترین دارویی که قبل از پیدایش آنتیبیوتیکها مصرف میشد، مادهای به نام بوربون بود. در برخی موارد نیز دارونما مصرف میشد.
وی افزود: قبل از پیدایش آنتیبیوتیکها به بیماران دارونما میدادند تا بیمار از نظر روحی و روانی درمان شود. اولین آنتیبیوتیک، پنیسیلین بود؛ یک نوع قارچ که فلیمینگ آن را کشف کرد. در سال ۱۹۴۵ داروی دیگری به نام سولفامید در شهر بوستون آمریکا کشف و موجب شد مرگومیر از ۲۸۰ مورد در ۱۰۰ هزار به ۶۰ مورد در ۱۰۰ هزار نفر برسد. پیدایش آنتیبیوتیکها نهتنها موجب شد مرگ و میر کم شود بلکه عوارض بیماری در کسانی که زنده میماندند نیز کاهش مییافت.