دکتر قدیر رجب زاده افزود: اغلب میوها پس از برداشـت فـسادپذیری بالایی دارند، از این رو به کارگیری فنون و روش های مناسـب برای افزایش قابلیت ماندگاری در طول دوره نگهداری میوه ها ضروری است که در سال های اخیر، تولید بسته های با رهایش کنترل شده از طریق انتقال یک عامل فعال از حامل پلیمری به سطح ماده غذایی، به منظور افزایش زمان ماندگاری فرآورده های غذایی مورد توجه قرار گرفته است.
وی با اشاره به اینکه مطابق آمارهای جهانی به طور متوسط ۲۴ درصد میوه ها و حدود ۴۲ درصد از سبزیجات در کشورهای در حال توسعه در فاصله تولید تا مصرف از بین می رود، ادامه داد: روش های قدیمی نگهداری مواد غذایی شامل فرآیندهای گرمایی، انجماد، پرتودهی، نگهداری در اتمسفر اصلاح شده و استفاده از مواد افزودنی ضدمیکروبی یا نمک ها می شود که این روش ها در خصوص برخی فرآورده ها کارآیی مطلوبی ندارد.
رجب زاده به تامین تقاضای مـصرف کننده بـرای انواع سبزی ها و میوه ها از طریـق انبارمانی طولانی مدت اشاره کرد و گفت: با توجه به اهمیت ماندگاری میوه ها و کنترل قارچ ها و از طرف دیگر کاهش مصرف قارچ کش های سنتزی در زنجیره تولید تا مصرف، تولید ورقه های رهاینده دی اکسید گوگرد برای کنترل قارچ ها و افزایش ماندگاری میوه ها، از جمله سیب، انواع توت ها، تمشک، انگور، خرمالو، کیوی، گلابی و انار ضروری است که علاوه بر کاهش ضایعات محصولات کشاورزی، سبب ایجاد ارزش افزوده و افزایش سلامت جامعه نیز خواهد شد.
رییس موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی با بیان اینکه دانش فنی بسته بندی ها، جاذب ها و رهاینده های مواد فعال در انحصار برخی کشورهای خاص است، گفت: با توجه به دستیابی به دانش فنی تولید این ورقه ها در کشور، ورقه های رهاینده دی اکسیدگوگرد با قیمت پایین‌تری در حجم انبوه تولید و عرضه خواهد شد که مانع خروج ارز از کشور می شود.