عباس شیخ‌الاسلامی درخصوص حق اعتراض مسالمت‌آمیز در قانون اساسی اظهار کرد: قانون اساسی در راستای آزادی بیان و آزادی اجتماعات سنگ تمام گذاشته است؛ از این رو شاهد آزادی اجتماعات در اصل ۲۷ قانون اساسی هستیم. یکی از دلایل بروز انقلاب، آزادی بود که در دوران قبل انقلاب آزادی‌های اینچنینی به ویژه آزادی سیاسی وجود نداشت.
وی افزود: متاسفانه بعد از انقلاب بنا به دلایل متعدد از جمله درگیری‌های سیاسی دولت ناچار شد به دلیل دفاع از خود برخی از آزادی‌ها را محدود کند. انتظار می‌رفت پس از استقرار کامل نظام و نابودی گروه‌های معاند و محارب به سمت و سوی آزادی‌ها در قانون اساسی حرکت کنیم، اما گویا آن شرایط عادی شده بود؛ در حالی که باید به تدریج آزادی‌ها را نهادینه می‌کردند که امروز به سان آب پشت سد ناگهان به خروش نیاید که کنترل آن دشوارباشد. امروز در حوزه آزادی بیان و پس از بیان نمره خوبی را کسب نکرده‌ایم و از طرفی شاهد تعارض و تناقض آیین‌نامه‌ها هستیم.
این حقوقدان با تاکید بر اینکه اگر به سمت آزادی‌ها حرکت می‌کردیم وقایع اخیر رخ نمی‌داد، بیان کرد: شروع این حرکت از دانشگاه است چراکه به نقل از شهید بهشتی «دانشجو موذن جامعه است و اگر خواب بماند نماز امت قضا می‌شود»؛ بنابراین باید ایرادات را بیان کند. از این رو باید پس از آرام شدن شرایط فعلی حاکمیت بر آزادی‌های اجتماعات و سایر آزادی‌ها تمرکز کند.
